domingo, 20 de noviembre de 2011

Adiós pPSOE, bienvenito PPsoe

Bueno, prou que ixo de bienvenito no ye que una licéncia literária. Igual como l’adiós d’o pPSOE tampoco no ye una ita. Perque, e ixo ye o grau, aquí no se’n va dengun. Aquí se’n quedan toz. Á siguir estricallando a Pátria.
Ya lo diciva Giuseppe Tomasi di Lampedusa en Il Gattopardo: Se vogliamo che tutto rimanga come è, bisogna che tutto cambi. Ixe ye o lema d’o sistema: Si queremos que tot contine como ye, cal que tot cámbie. Tenemos devant atras quatre anyadas ta siguir esvolustrando-nos en o fiemo, ta siguir alfonsando en a vasuera, ta siguir espiritando en a mierda. E ya en van trenta e seis, dende ixe atro 20-N.
Torna o PPSOE, perque nunca no se’n ye ito. No ye a hora de l’asperança bofa, d’o goyo infantil, de l’autoenganyo simplot. Ye a hora d’a reaccion,