miércoles, 29 de junio de 2011

L'alma e os diners

Yera de dar: a gent ye blincata ascape cuentra a primer mida que han preso as nuevas Cortesque ta esto prou que s’han entendito decamine que ye una indemnización por cesantía ta os deputaus que rematen o suyo mandato e no tiengan emplego. Dita indemnizacion no ye garra estopéncia: 2.967 euros mensuals, que podran cobrar tantos meses como anyatas estuvon de parlamentários, dica un maximo de 18.
Prou que l’alcuerdo ye una vergüenya, més que més en metat d’esta crisis. Pero lo problema ye que esta crisis e esta e atras muitasdesvergüenyas d’os nuestros caporals no son que a conseqüéncia natural d’a corrupción moral que empesta, dende fa decadas, a la sociedat espanyola.
Una nacion que asesina os suyos fillos antes que no naixcan e a ixe crimen lo clama dreito; u que declara matrimónio a union de dos hombres u dos mullers e les atorga o dreito a afillar una mainada, negando a ixos ninons o verdadero dreito, o dreito a una família; una nacion que permite que toz os suyos guviernos se refirmen en partitos que o suyo unico ogetivo ye esfer ixa nacion e que altroxen de continotoz os dos: os guviernos e os partitos nacionalistasa Espanya; una nacion, a la finitiva, que no tiene atra politica que no seiga que enrestir cuentra a Religion, a Família e a Pátria se mereix esto e muito més.
Gemecamos perdemésagora que nos furtan os diners. Deverinos d’haver-nos devantatos —prestosquan emprencipion a furtar-nos l’alma.

miércoles, 22 de junio de 2011

E agora qué?

Ya han feito garras as nuevas Cortes e no tardará guaire a haver-bi un nuevo guvierno regional; pero, de veras en será de nuevo?
Dinantes tenévanos o PSOE-PAR. Agora tenemos o PP-PAR. Coneixendo a breu pero infamehistória de l’autonomia aragonesa, será o PAR, de nuevas, qui mene a situacion. Encara que —formalmentesta vegata no se fique en o egecutivo.
Per agora, ya tenemos a Biel de president d’as Cortes e dando liccions de cómo han a comportar-sen as suyas sinyorias. Dimpués, tendremos a os caporals d’o PAR en as Direccions Generals, que una cosa ye renunciar a dentrar en o guvierno e unatra renunciar a dentrar en os negócios. A la fin, e como siempre, los tendremos en os titolars d’a prensa, acusatos de tota mena de corrupcions que no se judgaran pas, que ta ixo bel fiscal ye d’a família. En zagueras, e tamien como siempre, no será o unico partito politico que i veigamos.
Si no pudisen tanto fisicament e intelectualme’n irí on os enrabiatos ixos. Ye a hora d‘a reaccion.

lunes, 13 de junio de 2011

Diploma d’Especializacion en Filologia Aragonesa

O Campus de Uesca impartirá o nuevo Diploma d’Especializacion en Filologia Aragonesa antes con antes. O nuevo estúdio de postgrau, que ferá garras decamin, ye conseqüéncia
d’as nesecidaz formativas que naixen d’a Lei de Luenguas d’Aragon. En este sentito, o títol de postgrau d’a Universidat de Zaragoça mira de formar mayestros e profesors t’a ensinyança de l’aragonés, e ufrir a qualificacion “que facilite l’acceso ta puestos de treballo en l’alministracion, médios de comunicacion, institucions u progectos culturals”, seguntes aclarion os profesors José Domingo Dueñas e Francho Nagore, decano d’o centro uescano e director d’o nuevo estúdio respeutivament. O títol busca tamien proporcionar una ensinynça especializata á toz es que deseyen afundar en o coneiximiento de l’aragonés.
Talment seiga este zaguer aspeuto o més important si nos femos cargo d’a breu existéncia que se le devina á la Lei de Luengas.
Caldrá asperar e veyer como fa garras o progecto, pero ye de celebrar que a Universidat de Zaragoça emprencipíe á albandonar a balloquera ignoráncia e a enatiça incompeténcia con que, durant decadas, tracton, u millor dito dispricion, a riqueça lingüística d’a nuestra region.
Con tot, una colla de gent que se fan clamar Asociación Lengua Común han feito publica a suya precupacion perque a Universidat “se plegue á politicas d’imposicion lingüistica”.
Se’n olbidan estes sinyors de que ta que b’haiga una luenga comuna ha d’haver-bi-ne belatras més, e que ixas atras luengas tamien tienen os suyos dreitos, digo yo; 

ademés, que ta esfender o castellano, ciertament luenga comuna de toz nusatros, no b’ha que enrestir cuentra as atras luengas espanyolas. Charran tamien d’a salmódia ixa d’a perda d’as variedaz locals. E digo salmódia, perque els nunca no han amonstrato garra interés ni respeuto per lo património lingüistico aragonés, que parixen desconeixer de raso quan s’atriven á afirmar que a denominacion luenga aragonesa no ye mica correuta perque as diferiéncias dialeutals no fan posible a suya normalizacion.

Pero bueno, vaigamos t’a ensúndia e aladiemos as fateças, que a notícia nos en plena de goyo. Ye d’asperar que, á la fin, contemos con una buena ferramienta t’a recuperacion e dignificacion d’a nuestra luenga que forme profesionals con a qualificacion neseçária ta fer, en traças e como cal, o muito treballo que b’ha pendient.
Ye urgent.

miércoles, 8 de junio de 2011

Islándia e Hongria

Una entrata breu. Dos parolas tasament: Hongria, Islándia. E muita invídia. Per diferents raçons, pero muita invídia.
Quí vivís en un país que a suya Carta Magna reconeix o Cristianimo como fuent primigénia d’as valuras nacionals.
Quí vivís en un país que judga á o suyo ex-primer ministro per haver menato a nacion t’a ruina.
Pero vivimos en Espanya. Una Espanya irreconeixible an que carranya ye sinonimo de vasuera. Una Espanya que nega as suyas radices, que as suyas feitas oblida. Una Espanya que se podreix porquiça en as plaças e n'as Cortes.
Ye a hora d’a reaccion.