lunes, 17 de noviembre de 2014

A solidaridat laicista d'o concello de Zaragoça

Un atro eixemplo de cómo funcionan as cosas en esta Espanya que per cada dia fa pior pudor. Se coneix que a Juan Alberto Belloch e a os suyos amigos d’IU e a Cha se les dispertó l’espritu solidário e decidion d’empentar un programa ta dar de minjar gratuitament a gent sin recursos. A iniciativa mereixió l’emponderamiento de buena cosa d’a ezquierda local, que veyeva ixorrontata como es zaragoçanos —e a sociedat espanyola en general— agradeixevan a la Ilésia, un dia a l’arreu de laotro, a suya faina social en estes tiempos de crisis, mientres criticavan —mereixidament— a partitos politicos e sindicatos vários. Yera pues o momento de que a ezquierda levantás —de nuevas, seguntes els— a bandera d’a solidaridat. Que os laicistas sí que defienden a justícia social, no pas os catolicos rosigaltars que no fan si que falsa caridat.
Ixa, a solidaridat, yera a raçon d’o programa, pero fue a o que menos s’adedicó. Ta o que sirvió en veras, fue ta fer creixer sueldos e propaganda; qualcosa que no queda mica bien como bandera, pero que pareix estar a unica motivacion d’a ezquierda —e a dreita— en esta sociedat democrática que nos ha traito ixe estato d’o bienestar que toz coneixemos.
D’os 80.000 euros que o programa teneva presupuestatos ta 2013, solo se’n fiçon servir que 16.555 e d’els menos d’a metat —ni sisquiera 6.000 euros— s’adedicon realment a o minjar de presonas con problemas economicos. A mayor parte, quasi 11.000 euros, se destinon a «gastos de gestion»; concretament, 6.038 euros a o pago de nominas ta presonal que, presuntament, treballavan n’a gestion d’este programa, e 4.584 euros en publicidat. E dicimos “presuntament” perque ixe gasto salarial no fa mica parella con o numbro de “menús solidários” que realment se dion e o numbro de meses que o programa duró.
Nihil novum sub sole.