No ive á escrivir-ne, no, pero tan grandiça a
indecéncia d’o personage hi ye que cal sinyalar-la de contino; perque a cosa fa
risa e fa vergüenya e fa pena e fa carranya e millor no dixar-la pasar.
¿Se’n alcuerdan vustés d’as politas parolas que nos feva o innombrable respective á la crisis que nusatros ─no
pas el, no pas os que l’aplaudivan─ enduramos?
Pos asinas ye como entiende el ─coraçon negro, caçataire blanco─ a decéncia, l’austeridat.
Pero claro, ta fer d’eixemplo reyal, cal estar rei. Pero claro, ta fer d’eixemplo
real, cal estar honesto.
Pareix increyible que un personage que tenió en a suya joventut
un accident tan tragico con un arma de fuego (leyer o devantzaguer parrafo) tienga
ixa pasion per a caçata. Perque esta no ye a primer vegata que o sinyor s’adedica
á ixe quefer en diferents païses e continents. Sisquiera seiga a zaguera.
