martes, 13 de septiembre de 2011

A estratégia d'o Mal (e 2)

Nos guvierna o Mal. Dende fa tiempo. E a sociedat trasca. Grácias a la propaganda d’os meyos de comunicacion. Grácias a la desafalbetizacion que esparden escuelas e universidaz. Grácias a la complicidat de toz os partitos, més que més d’os que nos fan creyer que son l’alternativa quan esfienden o mesmo programa.
Tot ixo ye verdat, pero tot ixo seria perdemés si amplos sectors d’a Ilésia no fuesen estatos empestatos per os enemigos d’a Tradicion.
Dende os anyos 60 d’o sieglo pasato, a saber-los mósens espanyols –igual como es de muitos atros païses– enverenon as concéncias d’os suyos feligreses fendo-les creyer que Gesu Cristo yera estato o primer marxista d’a história, que a doctrina social catolica consistiva en a luita de clases, que a litúrgia no yera que una lasa estrolicadera, que muitos dogmas no yeran que falórdias; que a Religion no yera que politica.
Estes traidors no solo emporquion a memória d’os Mártirs d’a nuestra Cruçata, sino que fiçon naixer en buena cosa d’a jovenalla espanyola as mesmas ideyas criminals que levon t’o martírio á decenas de mils de catolicos á mans d’a republica asesinadera. Sin bels parrocos post-conciliars, ni o marxismo ni o nacionalismo hesen tenito guaire eco en a nuestra Pátria. A trista realidat ye que, sin bels parrocos post-conciliars, o terrorismo d’ETA, os FRAP u os GRAPO no hes existito nunca.
Os repuis, os reús d’ixa endonímia encara traqueteyan; e prou que se manifeston fa bellas semanas -aá o canto d’anarquistas, marxistas, drogadictos e homosexuals- cuentra a visita d’o Santo Pair. Yera de dar: estió Ratzinger qui dixó clara a doctrina d’a Ilésia devant d’a mal clamata Teologia d’a Liberacion. Son els, os que dicen esfender a deseparacion d’a Religion e o estato, os que quison fer politica con a Fe d’os nuestros pairs: a politica de l’ódio, a politica d'o Mal.
Amonico, apleret, o pueblo catolico rectifica e torna t’a Verdat. Millor tardi que no nunca. Pero cal que toz ricordemos que o Mal nos guvierna perque nusatros le dixemos. E cal, e ye menister, que o Santo Pair no olbide pas que o relativismo que caracteriza o nuestro tiempo no ye que una d’as conseqüéncias d’ixe falso ecumenismo que quereva esborrar a doctrina esfendita per os Pairs d’a Ilésia dende l’emprencípio d’o Cristianismo.
Perque sin os valors absolutos d’a Fe verdadera, nos trobaremos de nuevas desarmatos devant d’o Mal. Ixe Mal que nos guvierna dende fa muito. Dende fa demasiato.