
O socialista Eduardo Alonso s’amanó a o livel intelectual d'o Pleno adivindo que l’avellamiento d’a poblacion ha feito creixer o numbro de pacients con malotias terminals (se coneix que le fan estorbo) e comentó que "hay una inseguridad jurídica" sobre o tema, encara que o dreito a la muerte digna (e truco) ha refirme social arrienda (ixo dice él, pro a fes).
Alonso consideró positivo ubrir un debate n’o Parlamento autonomo sobre o tema e recomendó fer-lo sobre casos como lo d’o gallego Ramón Sampedro u o clamato Caso Leganés (qué parella de modelos, sí sinyor) e exprisó que "es un tema de máxima actualidad", pos a comunidat cientifica premiará os logros en a luita contr’a dolor n'a venient edicion d’os Premios Príncipes de Asturias (que ye o que b’ha que fer, achiquir a dolor siempre que siga posible e adempribiar en tot caso a voluntat de Dios).
O portavoz d’o PAR, Javier Callau, sinyaló que a iniciativa de IU proposa o que ya se fa per un regular en os centros sanitários con personal e meyos especializatos en cudiatos paliativos e, siguindo o costumbre d’o suyo partidet, s’abstuvo.
O portavoz sanitário d’o PP, Ricardo Canals, refusó a iniciativa e exprisó que o PP "no se fía en este tema de Izquierda Unida" (¿en os atros sí?), e consideró que a proposa de ley "es una trampa". Canals preguntó quán emprenzípia o proceso de muerte e sinyaló que "hemos pasado de aceptar la muerte como un proceso natural a rechazar la muerte exigiendo a la medicina que nos libere de ella". Tamien opinó que os centros sanitários son esdeventitos "un centro místico" t’an que se i va a naixer e morir (no sé qué carallo quiso decir con ixo, pero tampoco no se me da mica, a verdat). Afirmó que a iniciativa legislativa de IU ye un plágio d’a lei aprevata per lo Parlamento andaluz sobre o tema e recomendó a Barrena que leve a proposa t’as Cortes Generals, an que, digo yo, sería refusata con a boca chiqueta per lo PP ta dimpués, ya aprevata, trascar-la de buen implaz e dar-la per buena si nunca tornasen t’o poder. Exactament como ya fiçon con l’alborto, per eixemplo.