Ahiere yera 23 de febrero e con ixa desincusa o rei-diz-que-de-toz-os-espanyols tornó á abraçar, satisfeito, a Santiago Carrillo. No sé per qué beluns se’n ixorrotan, no ye a primer vegata que estes personages fan publico lo suyo amor.
Cal ricordar que o rei ye ixe mesmo sinyor que, fa anyos, juró, solennemnet, esfender uns prencípios que dende altalle no ha feito que tradicionar.
Ye o mesmo rei que s’ha abraçato, de buen implaz, con toz os impresentables d’as Espanyas e d’o mundo enter. O mesmo rei que, no fa guaire, diciva que Rodríguez yera 
una buena persona igual como dinantes diciva, respective á Esquerra Republicana de Catalunya, que charrando a gent s’entiende; o mesmo rei que, en o funeral d'una vitima d'o terrorismo, feva carinyosas palmadetas en a espalda d'Ibarretxe.
una buena persona igual como dinantes diciva, respective á Esquerra Republicana de Catalunya, que charrando a gent s’entiende; o mesmo rei que, en o funeral d'una vitima d'o terrorismo, feva carinyosas palmadetas en a espalda d'Ibarretxe.
Ye o rei que ha ratificato, con a suya 
própia man, l’autual lei de l’alborto, igual como ya sinyó l’anterior, sin dar-se-le ni média a vida de cientos de mils d’innocents asesinatos.
própia man, l’autual lei de l’alborto, igual como ya sinyó l’anterior, sin dar-se-le ni média a vida de cientos de mils d’innocents asesinatos.
Diciva ahiere ixe sinyor que somos agora muito millor que fa trenta anyos. Lo dirá per el, per a suya família e per as suyas amistaz, no pas per a gent que, toz os dias, veigo regirando en a vasuera qualcosa ta minjar. No pas per a dignidat d’una nacion que el ha aduyato á esborrar. Que siga asinas. Tendrá tota la eternidat ta abraçar-se con Carrillo. Ad nauseam. Ta cútio. En o infierno.
