lunes, 28 de diciembre de 2009

Un dia ta l'asperança

Ahiere, decenas de mils de catolicos nos ajuntemos en Madrid ta celebrar-ie a tercer trobata d'a família catolica. Muito buen ambient, muitos pairs con os suyos ninos chicotons, muita fe... Dixemos claro, un atra vegata, que a mayoria social, e natural, d'os espanyols no adempribiaremos nunca o crimen de l'alborto, ni a blasfémia d'os pseudo-matrimónios homosexuals, ni a dictadura d'a educacion t'a ciudadania, ni a sacata d'os crucifixos d'os edifícios publicos, ni totas as enrestitas que cuentra nusatros e as nuestras radices cristianas se fa un dia par d'atro.
Manimenos, ye menister que no nos quedemos solo que en ixo. A fe e a devocion son muito bien e, prou que sí, son muito neseçárias; pero solo que con mobilizacions no aturaremos o laicismo. Ye menister que os catolicos espanyols paremos cuenta que solo que con un partito catolico que esfienda, realment, as nuestras valuras, podremos vencer en esta luita cuentra o mal que esnavesa Europa. Tanimientres, os radicals de zurdas e os suyos complices liberals continaran prevando de foratar os alacez d'a nuestra identidat.
Ta que tiengamos un futuro como nacion e como individuos, ta que este día d'asperança seiga un dia de realidaz, cal que os catolicos espanyols prengamos concéncia d'o nuestro poder e nos organicemos politicament ta encapeçar a reconquista moral d'Europa.