miércoles, 9 de noviembre de 2016

Inocencio Jiménez Vicente

O 9 de noviembre de 1876 naixeva a Zaragoça, en o vico d’o Gancho —fue baltizato en a parróquia de San Pablo— Inocencio Jiménez Vicente, una d’as grans figuras aragonesas d’o catolicismo social e uno d’os pioners nacionals d’a prevision social.
D’origens muito humils —yera fillo d’Inocencio Jiménez Millán, de profesion apargatero, e de Manuela Vicente Lucientes— supo con o suyo treballo e inteligencia arribar en o cobalto d’a intelectualidat aragonesa d’ixas envueltas. Estudió lo bachillerato en as Escuelas Pías, e en 1901 obtenió lo prémio extraordinário de Licenciatura en a Facultat de Dreito de Zaragoça e, a l’atro l’anyo, lo doctorato en a de Madrid. En estando Profesor adjunto en Dreito, ganó una pension ta enamplar os estúdios en París en 1903. A la suya tornata, obtenió en 1906 la cátedra de Dreito Penal en a Universidat de Zaragoça, d’a que seria secretário dende 1916. Participó activament en as asembleas universitárias de 1902, 1905, 1915 y 1922, asnas como en o Estatuto d’a Universidat en 1919. Fue vocal d’a Comision de Libertat Condicional, miembro d’o Patronato de Presos Libertos, fundador d’o reformatório «El Buen Pastor» e vicepresident d’o Tribunal Tutelar de Menors, a o que adedicó la liccion inaugural d’o curso 1932. Trasladato ta Madrid como director d’o Instituto de Previsión Social, en 1940 obtenió a cátedra de Dreito Penal d’a Universidat de Madrid, fue nombrato vocal d’a Comision de Codificacion e entró en l’Académia de Céncias Morals Politicas.
A suya estacha en París le fiço entrar en contacto con figuras importants d’o catolicismo social europeo, a o que dedicaria buenacosa d’a suya vida participando activament en l’Acción Social Católica  que rematav d’implantar a Zaragoça o cardenal Soldevila. Inocencio ye uno d’os miembros d’o «grupo de Zaragoza» (Aznar, Minguijón, Latre, Sancho Izquierdo, etc.), será present en totas as suyas actividaz: promocion de cerclos catolicos, cooperativas, sindicatos agrários, congresos catolicos...
Fue, ademés, fundador d’El Noticiero e, dimpuesas, director. Fundador tamien de La Paz Social, que empentaría as «Semanas Sociales», navesó tot Aragon, entre 1906 e 1919, promovendo lo cooperativismo e l’asociacionismo agrário, empentando a federacion aragonesa de sindicatos agricolas e més tardi a nacional, d’a que seria vocal dende a suya constitucion. En este campo dixó dos obras que replegan o suyo pensamiento social: Vademécum del propagandista de sindicatos obreros e Vademécum del propagandista de sindicatos agrícolas; as dos de 1909.
Lo suyo compromís social lo fiço derivar treballar en a prevision social, d’a que ye uno d’os pioneros en Espanya. En 1921 ye esleyito consellero delegato d’a Caixa de Prevision aragonesa que altalle naixeva. En 1931ye esleyito director d’o Instituto Nacional de Prevision, cargo que ocupará, dica la suya muerte, con devoción e grandiça valura en os difícils anyos d’a guerra e a postguerra; dixando-lo, en morir, plenament consolidato.
En tenez més informacion en este VINCLO