O cinco de março de 1838 Juan Cabañero y Esponera, infançon d’as Tierras Baixas d’Aragon e militar carlista, a o mando de dos mils infants e trescientos cavallos, prevó de conquistar a ciudat de Zaragoça, encara que, bien lo sabeva el, a plaça yera esfendita per tropas muito superiors en numbro e armamento. Contava con l’aduya d’os partidários carlistas d’a ciudat e o factor sorpresa. Con tot e con ixo, como yera de dar, l’accion no tenió mica exito e as tropas carlistas estion derrotatas. Per muito justa que seiga a tuya causa, si no tiens que viellos mosquetons, malament puedes luitar cuentra baterias de canyons.
O cinco de março ye festivo a Zaragoça. Fa anyos sacon d’o calandário a festividat d’o 18 de juliol. Nos decivan que no se deveva festellar a muerte d’uns espanyols a mans d’atros espanyols. Pareix que ixe argumento no sirve pas quan os muertos, os vencitos, son carlistas; prou sabemos qué historica ye a memória de bellas gentotas.

O cinco de março ye festivo a Zaragoça. Fa 73 anyos, bels cientos de valients supon luitar, e morir, con honor en esfensa d’os suyos ideyals. Hue, bels mils de capinos feran botellaz, mientres esberlecan e gomecan e pixan satisfeitos n'o mobible urbano, entre as risiquetas megas d'os caporals politicos.
O cinco de março ye festivo a Zaragoça. Eloqüent envista de cómo l’heréncio liberal ha estricallato a dignidat d’a nuestra pátria.