jueves, 29 de diciembre de 2011

Zaragoça per a vida

Tamien ahiere, festividat d'os Santos Innocents, se fiçon en Aragon concentracions en esfensa d'o dreito a la vida e cuentra o crimen de l'alborto. En veyendo o siléncio d'os meyos de comunicacion, mesmo es regionals, sobre ditas actuacions, traduzco a informacion que sobre a concentracion de Zaragoça apareix en a pagina d'Alternativa Española, partito que ha convocato concentracions parellanas en atras ciudaz espanyolas.
O 28 d'aviento se fació, un atro anyo, una concentracion devant d'a clínica albortista Actur.
L'acto, convocato per Alternativa Española e a Plataforma Cívica de las Familias Cristianas, fue a las 19:30, a o mesmo tiempo que se producivan atras quince concentracions devant d'atras tantas clínicas albortistas d'atros puntos d'Espanya.
En o transcurso d'a concentracion se charró d'a nesecidat de refirmar a las mairs per parti d'as alministracions, ademés d'a nesecidat d'informar e explaniquiar clarament qué ye l'alborto e a drama que supone ta una muller.
Como coda, uno d'os asistents leyó un manifiesto an que s'instava a o nuevo guvierno de Mariano Rajoy a estar valient e rematar con l'alborto en Espanya, a fomentar as aduyas a la maternidat e l'adopcion e animava a os presents a no revlar en a luita per lo dreito a la Vida.
(Fuent: Alternativa Española)

Manifiesto per a derogacion d'a "Lei de Memória Historica"


Esta humil bitacora comparte —si no tot, buena cosa sí— o manifiesto que o Foro Historia en Libertad ha feito publico e que contino se i traduz ta l’aragonés per si belun se i quiere adivir:

Quatre anyatas dimpuesas d’a suya promulgacion, o Foro Historia en Libertad  quiere fer un clamamiento publico ta aconseguir a derogacion d’a clamata Lei de Memória Historica (Ley 52/2007, de 26 de diciembre, por la que se reconocen y amplían derechos y se establecen medidas a favor de quienes padecieron persecución o violencia durante la Guerra Civil y la Dictadura).
Sin responder a una verdadera nesecidat en o suyo origen, nos creyemos que l’efecto de l’avantdita mida ye estato afundar as diferiéncias entre os espanyols, resucitar ódios ya rematatos e reubrir unas feritas que yeran cicatrizatas tiempo have. Tot ixo perque o suyo espritu ye presidito per un deseyo de revancha que falsifica o proceso historico en sintonia con nesecidaz politicas que no han res a veyer con a História.
Como no pueden fer-sen “verdat historica” —a traviés d’o BOE— qüestions que son sogetas a la opinión d’es profesionals d’a matéria, o Foro Historia en Libertad refusa per prencípio que qualsiquier parlamento u organizacion allena a las instáncias historicas u intelectuals s’atribuiga competéncias sobre a matéria. Tampoco no podemos compartir as presions que se son feitas enta institucions d’esta naturaleça como a Reyal Académia d’a História.
A diferiéncia d’atras posicions que no compartimos, no ye a nuestra intencion prescribir l’oblido como actitut d’os espanyols devant d’o pasato. Tot o contrário, pretendemos que se ricuerde a História, ixo sí, con dos puntualizacions neseçárias: que esta s’asuma integrament, e no dende una envista de parti; e que o pasato no faiga parti d’o debate politico sino que permaneixca en os terminos que pertocan a la suya naturaleça.
L’anterior Guvierno e os suyos sócios parlamentários creon a ficcion de que o sistema politico valero fa forcallo con a presunta legalidat d’a II Republica, aladiando o verdadero origen d’a present situacion. E, en qualque aspecto, se logron reproducir bels caracteres sectários e totalitários de l’avantdito regimen republicano que han menaçato con rinovar belun d’os més disgraciatos episódios d’a nuestra história contemporánia.
Estraliata dita pretension en as urnas o zaguer 20 de noviembre, nos creyemos que no b’havrá regeneracion posible ni Espanya logrará salir d’a funda crisis an que bi ye (e que va muito dellá d’o economico) si —entre atras midas— no se procede a fer marchar as ainas parlamentárias que permitan a inmeyata derogacion d’a mal clamata Lei de Memória Historica.
Ademés, ta privar una contina inércia en os critérios aplicatos en este campo, proponemos que se faigan os trangos neseçários ta que os usos publicos d’a história seigan ogeto d’una legislacion d’alcuerdo con o que ocurre en os païses d’a nuestra redolada, de traça que as iniciativas guvernamentals a o respective queden a la marguin d’as consignas d’os partidos e no se permita una restriccion a las libertaz publicas que vaiga dellá d’a proteccion d’es dreitos d’a verdat e l’honor.

Si belun quiere leyer o texto original u saber qualcosa més sobre o Foro Historia en Libertad  no ha sique punchar sobre este vinclo.

miércoles, 28 de diciembre de 2011

Per qué no te callas?

O perjuro que s’entrepuça con as puertas d’o suyo palácio recullió ahiere una grandiça ovacion de parte de bels seicientos privilegiatos que viven, tamien els, como reis á penar d’a crisis que han contribuyito a trayer.
O nuevo Herodes —més d’un millon e médio d’albortos feitos grácias á las leis que, satisfeito e de buen implaz, ha firmato l’abraçador d’asesinadors— mesmo s’emocionó devant d’o carinyo que l’amonstron os que treballan, tamien els, per crepar Espanya.

L’amigo d’os Albertos, de Mario Conde u de Manuel Prado y Colón de Carvajal, no saveva si plorar u esmelicar-se-ne per a reaccion que o suyo mensage d’austeridat e decéncia prevocó en os que s’ajuntan con empresários en benzinerias, s’enreligan en retes de correyas e bigoz u se benefícian con os diners d’os ERE.
O suegro d’Urdangarin charró d’a confiança en as institucions mientres os seicientos privilegiatos pensavan en qué nuevo fiscal general podevan nombrar u á quí proposar como nuevos miembros d’o Tribunal Constitucional ta que se hi contine aprevando reformas estatutárias, legitimando partitos pro-etarras u sinyalando a constitucionalidat d’as unions aberrosexuals.
O que se’n fa a rialleta quan parla con os independentistas, ascuitó ploramicoso os chilos de viva el rey (sic) que, devant d’as suyas sinceras parolas de patriotismo, no pudon privar os que pactan, tamien els, con separatistas.
Á la fin, l’almirador de Rodríguez —aconortato per l’amor que le profesan os que s’enriqueixen grácias á o sistema que a suya traiduria nos impuso— se’n tornó t’o suyo palácio a siguir entrepuçando-se con as puertas.

martes, 27 de diciembre de 2011

Reço

Reço per es nuestros germanos. Es nuestros germanos de Nigéria, es nuestros germanos d'Egipto, es nuestros germanos de Palestina, es nuestros germanos de China, es nuestros germanos de Coreya d'o Norte, es nuestros germanos d'Iraq, es nuestros germanos d'a Índia, es nuestros germanos de Somália, es nuestros germanos d'Eritreya, es nuestros germanos de Paquistan, es nuestros germanos d'Iran, es nuestros germanos de Turquia. Reço per toz es catolicos engalçatos per l'islam, per lo comunismo, per l'hinduïsmo, per lo sionismo. Reço per toz os catolicos que, con o suyo sacrifício, nos ensenyan a vivir a fe con o goyo e a valentia neseçária. Reço perque en 2012 o mensage de Cristo contine alimentando l'asperança en toz os cantons d'o mundo. Reço perque se dixe d'asesinar a os que testimónian ixa asperança. Reço perque a nuestra indiferiéncia no nos faiga complices de toz ixos crimens.

miércoles, 21 de diciembre de 2011

O concello d'Almassora rectifica


Como decive en atro mensage, cal reconeixer os aciertos. Ve-te-me un atra iniciativa d’o PP que cal aplaudir: l’avenita d’Almassora que se clama Avinguda de la Corona Catalanoaragonesa (sic) pasará a clamar-se, dende l’1 de ginero, Avinguda de Híjar. L’alcuerdo lo prenió ahiere o concello con os votos favorables d’o PP, que presentava a iniciativa, e d’o Bloc, que la refirmó encara que en 2003 yera estato un d’os partitos que adopton a enatiça denominacion devantdita. ¿Saben vustés quí se i opuson? Prou que sí: o PSPV. O suyo portavoz, Joan Antoni Trenco, afirmó, sin mica vergüenya, que o termino Corona Catalanoaragonesa ye historico de tot e que asinas apareix en qualsiquier manual d’a ESO (no, no se’n ridan vustés de l’argumento d’autoridat alportato) u en a Enciclopédia Catalana (tampoco no se’n ridan, per caridat), an que, sinyaló l’erudito socialista “no apareix o nombre Corona d’Aragon”.  Increyible pero cierto. Manimenos, ¿qué podeva asperar-se d’un partito que se fa clamar Partit Socialist del País Valencià?
Vixca lo Regne!

Amargosa memória

Quan o PP fa qualcosa buena, bi ha que reconeixer-les-ne, encara que la faigan a retepelo. Asinas que, esta vegata, aplaudo a iniciativa  d'a consellera de cultura d'o guvierno regional de dixar de financiar o programa Amarga Memoria (sí, amargosa memória) que, dende 2004, malfurriava os nuestros diners en fomentando l'ódio e a mentira. Si creyen que desagero, pueden leyer as asociaciacions e particulars beneficiários d'as subvencions en 2011 e os progectos que fevan:
-Javier Escartín Sesé: Investigación “Memoria oral y gráfica de la asistencia social aragonesa” 2.080,00 €
-Gabriela Sierra Cibiriain: Investigación “La transición en Aragón. Entrevistas para la reflexión” 5.760,00 €
-Fundación Sindicalismo y Cultura: Publicación “Comisiones Obreras” de Miguel Ángel Zamora Antón 4.000,00 €
-Sergio Calvo Romero: Investigación “Una década de oposición estudiantil en Zaragoza, 1965-1975” 2.796,00 €
-Asociación Cultural Más Faena: Documental “Una higuera sin hojas” 8.000,00 €
-Fundación Bernardo Aladrén: Publicación “Sindicalismo y magisterio en la FETE durante la II República en Aragón” 7.760,00 €
-José Ángel Ramírez Compés: Exposición “Memoria, exilio y deportación” 5.840,00 €
-Asociación para la recuperación de la memoria histórica de Aragón: Jornadas nacionales sobre la recuperación de la memoria histórica en Zaragoza 10.660,00 €
-Francisco Javier García Calvo: Investigación sobre expedientes que afectan a bienes muebles durante la guerra civil y la posguerra realizados por el servicio de defensa del patrimonio nacional 7.899,73 €
(Fuent: BOA 111, 08/06/2011).
Per no charrar d'as conferéncias, jornatas e congresos organizatos, es libros e audiovisuals editatos, as exposicions amontatas u as subvencions conceditas a concellos e comarcas (no solo per lo guvierno regional, tamien per as diputacions provincials) e que fan puyar l'amiro de diners malfurriatos dic'a obscenidat més absoluta (leigan vustés os datos d'a própia conselleria en o suyo puesto oficial)
O unico que me pena d'a decision d'a consellera ye que l'haiga presa exclusivament, ella mesma ha quiesto dixar-lo muito claro, per raçons economicas, no pas ideologicas.
L'aclaracion yera escusata, prou sabévanos que o PP no tiene garra valura que esfender.

lunes, 19 de diciembre de 2011

La pela és la pela

En a zaguera dentrata que escrivié sobre os biens sacros aragoneses retenitos ilegalment en Catalunya, decive que  “este ye un afer que, igual como ixas larguiças séries que aborreixen as tardis televisivas, puede recuperar-se dimpués de bels meses sin garra problema, tot contina como dinantes, como quan lo dixés.”  Pos m’entivocave: a manca de vergüenya de bels bispes catalans no coneix mida e supera tot l’esmaginable. Leigan vustés a zaguer notícia sobre o tema.
L’avogato Jorge Español, que representa os concellos de Berbegal, Peralta d’Alcofea e Villanueva de Sigena, denunciará á o Bispato de Lerida per cobrar, siempre presuntament, 20.096,08 euros per diferents servícios feitos á o Museu Comarcal e Diocesano de Lerida, entre atros l’asesoramiento juridico. Presenta como preva l’avogato una factura emitita per lo bispato o 23 d’aviento de 2002 cuentra o museu per l’asesoramiento juridico-alministrativo, d’investigacion historica e per a esfensa d’a integridat d’a coleccion artística d’o museu entre l’1 de ginero e o 23 d’aviento de l‘anyo devantdito. Esta decumentacion ha apareixito durant a investigacion feita per lo Juzgato d’Instruccion numbro 2 de Lerida respective á las supuestas subvencions recibitas per lo museu.
Ye menister ricordar que, entre atras cosas, o Bispato de Lerida, una entidat canonica sin animo de lucro, no puede fer servícios juridicos retribuyitos, e menos sin cobrar a IVA (que ni sisquiera apareix en as facturas), perque l’asesoramiento juridico en Espanya ye un quefer exclusivo d’es avogatos e bi ha que estar dato d’alta en o impuesto d’actividaz economicas ta desembolicar-lo. Seguntes Jorge Español, as facturas no las firma garra avogato, sino Juan Ramón Ezquerra, mosen e vicário general d’o bispato leridano.
Me pareix simplament inalmisible que l’alministracion publica catalana no faiga servir os suyos servícios juridicos e pague diners á qui no deve per unas funcions que no puede exercer. A Lei de Subvencions vieda de tot subvencionar l’asesoramiento juridico, pos cada un ha á pagar-se os suyos própios pleitos. E ye més que triste o que sinyala Español: Queda claro, con estas facturas, que el origen del problema no son las administraciones públicas, como el Obispo Piris viene proclamando, sino el mismo Obispado de Lérida, verdadera punta de lanza del problema, que hasta cobra a las administraciones públicas para evitar la devolución de las piezas al Obispado de Barbastro-Monzón.
Ye triste e increyible que o Bispato de Lerida cobrás −presuntament− á las mesmas administracions catalanas ta privar a tornata d’os biens aragoneses á suyos duenyos, qualcosa contradictória de tot con os mandatos recibitos d’a Santa Siede.