domingo, 4 de agosto de 2013

Unas parolas de José Antonio

Fa poco me diciva un (buen) amigo mio que, encara que nunca no yera estato nacional-sindicalista, per cada dia yera més joseantoniano. Tampoco no soi estato yo nunca falangista, pero ixo no m’escusa de reconeixer os muitos meritos —e os muitos demeritos— que o pensamiento de José Antonio Primo de Rivera ofreix.
En as viespras d’as esleccions de 1936, José Antonio fació un discurso n’o Cinema Europa de Madrid. O discurso, publicato en o numbro 31 d’o semanário Arriba o 6 de febrero de 1936, seria prohibito bels meses dimpuesas en a Espanya nacional per lo suyo contenito revolucionário. Contenito que, en quasi toz os suyos puntos, qualsiquier tradicionalista refirmaria sin dandalos. Ta contrimuestra, en reproduzco bellas ringlas u, millor, las paso t’a nuestra luenga; que me creigo que dica agora no s’heva traducito á l’aragonés á José Antonio.
O capitalismo liberal desemboca, necesariament, en o comunismo. No b’ha més que una traça, funda e sincera, d’evitar que o comunismo arribe: tener a valor de desamontar o capitalismo, desamontar-lo per aquels mesmos á es que favoreix, si ye que en veras quieren evitar que a revolucion comunista allere as valors religiosas, esprituals e nacionals d’a tradicion. Si lo quieren, que nos aduyen á desamontar o capitalismo, á implantar l’orden nuevo. Esto no ye solo que un quefer economico: esto ye un alto quefer moral. B’ha que tornar á es hombres o suyo contenito economico ta que tornen á plenar-se de substáncia as suyas unidaz morals, a suya família, o suyo grémio, o suyo monecípio; b’ha que fer que a vida humana se faiga atra vegata preta e segura, como estió en atros tiempos [..]
Discurso prenunciato en o Cinema Europa de Madrid o dia 2 de febrero de 1936 e que replega reflexions de tot aplicables á l’actual Espanya si queremos vencer á o Guvierno d’Ocupacion Mundial que nos oprime.