jueves, 6 de marzo de 2014

Parolas, parolas, parolas...

Parolas. Solo que parolas. Una vegata més.
Prou que no comparto l’optimismo d’o bispe Milián qui, dimpuesas d’a suya visita Ad Limina, ha dito que a diocesis de Balbastro-Monçon ha recullito o espriso refirme d’o Vaticano en o litígio per a tornata d’os biens historico-artisticos d’as ilésias aragonesas seqüestratos en Lerida.

E no comparto ixe optimismo per una raçon que o própio mosen Milián ha sinyalato: Joan Piris, o bispe de Lerida, ha á fer garras ta posibilitar o proceso. E, asinas, e encara que seiga verdat —que lo será— que o secretário d’Estato d’o Vaticano, o sinyor Parolin, quiera "treballar per lo bien d’a Ilésia” e deseye “restituyir á cada un o suyo" como aseguran que ha dito textualment no me parex que estas declaracions seigan guaire diferents d’as atras muitas que le’n hemos ascuitato dende anyos have. Á el e á atros caporals vaticanos.
Perque, á la fin, e como o bispe Piris ye especialista en fer-se o xordo á tota mena de declaracion, resolucion e mesmo senténcia que se l’antuelle, o conflito no se solucionará pas dica que o Papa le ricuerde á o bispe Piris o suyo deber d’obediéncia. Con feitos, no pas con parolas e solo que parolas— una vegata més.