O Boletin d'Aragon d'o pasato dia 18 publicava o decreto an que s'aprevavan os estatutos de l'Académia d'a Luenga Aragonesa.
De nuevas —e á diferiéncia d'o refús que l'aprevacion d'os estatutos d'a clamata Académia Aragonesa d'o Catalan ha prevocato en buena cosa d'os lugars de l'Aragon oriental, an que de nuevas 11 lugars (e pareix que en b'havrá més), ya núncian recursos d'inconstitucionalidat cuentra una catalanizacion d'a suya luenga— a notícia no ha tenito mica repercusion en as zonas an que, per cada dia pior, pervive encara a luenga nuestra.
Si nos femos cargo d'o radito consenso con que s'aprevó a Lei de Luengas e a proximidat d'as esleccions d'o 22 de mayo, no pareix o momento més encertato ta que l'Académia d'una luenga morediça faiga garras.
A trista realidat ye que qualsiquier proceso de normalizacion lingüistica ha á contar con un refirme politico, e economico, que l'aragonés no tiene pas.
Perque a trista realidat ye que l'aragonés ni sisquiera no conta con o refirme social neseçário ta que una luenga minorizata tienga bel futuro.
E a culpa ye tota nuestra.