Dende fa bellas semanas, Marcelino Iglesinas apareix contino en toz os meyos de comunicacion nacionals. Un dia a l'arreu de la otro se le i vei tot serioso fendo qualque declaracion en os noticiários d'a television. A cosa estaria muito bien si qui charrás fues o president d'Aragon, pero no, qui emplena os espácios informativos ye o secretário d'organizacion d'o PSOE.
Dende que albandonó lo partito comunista e dentró en o PSOE, a primers d'os uitanta, Marcelino ye estato siempre un hombre de l'aparato, millor dito, un servidor d'o poder. Este monitor d'esquí pasó de l'alcaldia d'o suyo lugaron, Bonansa, t'a Diputacion Provincial de Uesca grácias a la suya habilidat ta trasquir con totas as politicas que dende a secretaria general d'o PSOE madrilenyo l'imposavan.
Si o PSOE deciva que caleva fer un pantano que, entre atras esferras, afogás o lugar de Campo, el, encara que ribagorçano, deciva que sí. Si Felipe González esfendeva a transcolata d'o Ebro, el, encara que aragonés, deciva que sí. Que o PSOE madrilenyo perdeva o poder e yera o PP o que promoveva os pantanos e a transcolata, altalle Marcelino se meteva o primero en a manifestacion en cuentra d'as politicas hidraulicas asesinaderas.
Con ixe espritu de servício, o PSOE lo trigó candidato a la presidéncia autonomica e os aragoneses, a penar d'a incoheréncia d'o personage, lo voton ta o cargo. Sí, tenemos o que nos mereixemos. Per ixo, Rodríguez lo prémia agora con a secretaria d'organizacion, sabedor de que Marcelino dirá hue blanco e manyana negro sin amonstrar a més chiqueta racada de vergüenya.
A unica dubta ye, si Iglesias, aqueferato de tot con a nueva responsabilidat d'o partito, ni sisquiera no pisa Aragon, quí fa agora de president d'a region? No ye que lo trobemos a faltar, pero, si nos podemos escusar o cargo, e o gasto, per qué no nos lo escusamos ta cútio? E millor, per qué no nos escusamos ta cútio, e de raso, tota l'alministracion autonomica? Total, ta la honra que nos fan.